ฮ่องกงคงจะเหมือนกับที่อื่นทุกๆที่แหละ ที่มักจะถูกจริตกับใคร หรือ ไม่ถูกจริตกับใคร ก็แล้วแต่ลางเนื้อชอบลางยา
อย่างอินเดียเนี่ย บางคนไปแล้วก้ไม่อยากไปอีกเลย แต่บางคนไปแล้วยิ่งติดใจ เอาอีกๆๆ สำหรับอินเดีย เรารู้เลยว่าเราไม่น่าจะชอบเเน่ๆ
ญี่ปุ่น เราว่าเราต้องชอบมากๆ แต่พอไปแล้วกลับไม่ได้ชอบขนาดนั้น
ที่ที่ก่อนไปคิดว่าต้องชอบ แล้วพอไปจริงๆแล้วชอบ คือเชียงดาว เชียงใหม่ ไทยแลนด์
ส่วนฮ่องกงนี่ไม่รู้เลยแฮะ ... ว่าจะเป็นยังไง ... ต้องลองไปดู
การนั่งเครื่องบินครั้งนี้จะเป็นบินระหว่างประเทศครั้งแรกของแม่ นางก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรเลย เราออกจากบ้านตั้งแต่ห้าทุ่มนิดๆ ถึงเซ็นทรัลบางนาตอนตีสองกว่าๆเพื่อแวะหาเจ้กิฟท์ ที่เราฝากแลกเงินยูโรไว้ 100,000 นึง ( ได้มา 2700 ยูโร ) แล้วก็ขึ้นทางด่วน ตรงไปดอนเมือง
พ่อกับลุงข้างบ้านที่มักจะให้ช่วยขับรถบ่อยๆเป็นคนมาส่ง พ่อไม่ได้กลัวเครื่องบิน แต่ไม่ยอมไปด้วยเพราะเสียดายตังและขี้เกียจเดดินเที่ยว (แถมหลังจากที่ขึ้นเที่ยว กทม - ภูเก็ต แล้ว ก็เกิดอาการขยาดทัวร์จีนบนเครื่องบินขึ้นมาดื้อๆ ห้าๆๆๆ)
ถึงดอนเมืองตีสามกว่า เช็คอิน ดรอปกระเป๋าเรียบร้อย ก็หาที่นอนเรื่อยเปื่อย
สองแม่ลูกมองหน้ากันไปมา แล้วก็เห็นตรงกันว่า ไม่รู้สึกว่าจะไปยุโรปเลย รู้สึกว่าจะไปเชียงใหม่มากกว่า รึเปล่าแว๊
อาจจะเป็นเพราะเราไม่มีช่องว่างให้เตรียมตัวมากนัก ทั้งสองคนเคลียร์งานเสร็จคืนวันที่ 1 จัดกระเป๋าเสร็จตอน 4 ทุ่ม แล้วห้าทุ่มก็ออกเดินทาง ... ขุ่นพระ .... กุจะเอาเวลาไหนไปตื่นเต้น
เรานั่ง air asia ไฟลท์ 6.35 ถึงฮ่องกง 10.15
แม่เหยียบแผ่นดินต่างประเทศครั้งแรก ไม่นับลาว
ลงเครื่องแล้วก็ผ่าน ตม ( เจอดีเจนุ้ยด้วย จริงๆชอบนางมาก แต่ไม่กล้าทัก เพราะอาจจะมาส่วนตัว) เป็น ตม ที่ unfriendly ที่สุดที่เคยมีประสบการณ์มา ห้าๆๆๆ รู้สึกเสียวๆนิดๆละ จากนั้นก็ไปซื้อบัตร octopus แล้วก็นั่งรถบัส ไปขึ้นรถไฟ ตรงไปยังโรงแรม
โรงแรมที่พักชื่อว่า mini hotel central อีนี่ก็จองไปลืมอ่านรีวิว ห้าๆๆ ไปถึงแล้วช็อคสัสสสส คือใกล้สถานีรถไฟใต้ดินนะ แต่นั่นคือการกระจัดนะ ห้าๆๆ ต้องเดินขึ้นเนิน ไกลมากกกกกก ไม่สะดวกลากกระเป๋าด้วยเพราะเป็นขั้นบรรได ไปถึงทางขึ้นโรงแรมต้องเดินขึ้นบรรไดอีก สูงมากกก ยังกะดอยสุเทพ อีดอก!
อันนี้คือถ่ายหลังจากไปเดินเล่นมาแล้ว
ไปฮ่องกงก็ ไม่ได้ไปไหนเยอะ เพราะกะแค่มาเป็นทางผ่าน และ*ส่วนตัว* ไม่ชอบ ฮ่องกง ห้าๆๆ อันนี้แล้วแต่คนจริงๆจ้าาา แต่ก็เป็นเมืองที่น่ารัก น่าสนใจ มีประวัติศาสตร์ มีเรื่องหลายเรื่องที่น่าสนใจมาก โดยเฉพาะคนที่ทำงานวนเวียนในแวดวงต่อต้านคอร์รัปชั่นอย่างเรา จะรู้ดีว่าฮ่องกงเป็นหนึ่งในโมเดลที่สู้กับคอร์รัปชั่นได้ดีอันดับต้นของเอเชีย
ที่ที่ไปคือ เดินเล่นแถวโรงเเรมนั่นแหละ วนไปวนมา ไปหาของกินที่ร้านสะดวกซื้อ ไปขึ้น victoria peak ไปอ่าววิคตอเรีย ดูแสงสี ไม่ค่อยตื่นเต้น
ตอนขึ้น victoria peak คือกลัวมากกกก ห้าๆๆๆ ไม่คิดว่าเวลาอยู่บน tram ตัวเองจะกลัวความสูงกลัวความชันขนาดนี้ แต่ไม่ชอบเลย ต้องต่อเเถวรอขึ้นนานมากๆ และโดนคนแซงเยอะมาก โดนเบียด โดนหลายอย่างมาก คือเจอคนทะเลาะกันด้วย น่าจะเกิดขึ้นทุกวัน เพราะคนตรงนั้นไม่มีระเบียบวินัยเลย แถมยังมีอารมณ์รุนแรงและหน้าด้านมาก ไม่มีความ friendly หรือแคร์เวิร์ลเลย เป็นอีกเหตุผลนึงที่ทำให้ไม่ชอบฮ่องกงเท่าไร
เราไม่เคยเห็นด้านอื่นของฮ่องกงนะ อยากไปเที่ยวอีก นานกว่าครั้งนี้ เพื่อไปเรียนรู้จริงๆ ว่าเค้าเป็นยังไง เราเชื่อว่าจะเป็นประเทศที่น่ารักมากแน่ๆ
จากโรงแรมเราเดินไปสถานีแทรมได้ แล้วนี่ก็คือภาพบน victoria peak
5555 รู้กัน
คนรอขึ้น tram ไป victoria peak เยอะมากกก รอเป็นชั่วโมงกว่าๆ ข้างๆมีที่ให้ขึ้นรถ big bus ไปเที่ยวรอบเมืองด้วย มีแก๊งนักกีฬาจากฮอลแลนด์เดินไปเดินมาด้วย ดีงามมาก ห้าๆๆ
จริงๆเป็นเมืองที่มีศิลปะซ่อนอยู่หลายๆที่เลยนะ
บ้านเรื่อนทำให้นึกถึงหนังฮ่องกงเก่าๆเลย เมืองเป็นภูเขา มันจะชันมาก เลยนึกถึงพี่น้องชาวเขาเรา สมัยก่อนบ้านเรื่อนแถวนี้คงจะเหมือนบ้านพี่น้องชาวเขา เป็นเนิน ต้องเดินขึ้น สมัยไปค่ายนี่จะเกลียดการเดินกลับบ้านมาก เพราะเหนื่อย ห้าๆๆ ทุกคนก็จะแย่งกันอยู่บ้านใกล้ๆ จะได้ไม่เดินเหนื่อย
รถรางมันชันจริงๆคุณผู้ชม ห้าๆๆๆ ตอนพีคสุดคือมีการหยุดรถด้วยจ้าาาาาา คนก็เต็มคัน ชันมากกกก มุม น่าจะน้อยกว่า 45 องศา ให้เดาตามความรู้สึก กลัวมากว่าล็อคจะหลุดแล้วรถทั้งคันก็ร่วงลงด้วยความเร็วแล้ว ... เอื้อออออ อย่าจินตนาการเลย
ไปอ่าววิคฯ ไปดูแสงสีที่ยิงจากตึกต่างๆ คือ ไม่มีดนตรี มีแต่ตึกกับไฟแวบๆ เราไม่ชอบตึก แถมไม่ได้หาข้อมูลว่ามันทำไปเพื่ออะไรเราเลยไม่สนุกเลย เดินออกมาจากที่ดูแสง มาเจอน้องๆเล่นดนตรี แนวคล้ายๆของไทยเลย เวลาร้องออกมาฟังเผินๆนึกว่าเพลงไทย
ถ่ายหลัง HSBC ( ถ้าจำไม่ผิด ) ฮ่องกงมีพื้นที่ให้คนมารวมตัวกันเยอะนะ ตามซอกซอย หลังตึก ริมอ่าว เยอะเลย เยอะกว่า กทม (เท่าที่เคยเห็น) คือไม่ค่อยเห็นสวนสาธารณะที่คนมาวิ่งๆออกกำลังกายอะ แต่จะเห็นเป็นพื้นที่ออกมานั่ง พบปะ มาทำกิจกรรม ทำนู่นนี่กัน ดีมากๆ
ไปหาติ่มซำเจ้าดังกินแถวศาลากลาง ปรากฏคนเยอะมากๆๆๆๆ เลยหนีลงมาหาอะไรธรรมดาๆกิน เจอร้านเป็ดย่างแบบ grab and go หรือนั่งกินในร้านก็ได้ ตรงข้ามเป็นอะไรสักอย่าง เปิดข้อมูลอ่านแล้ว ลืมไปแล้ว ห้าๆๆ มีพี่น้องชาวพม่ามาทำกิจกรรมอยู่ด้วย
นี่คือฮ่องกงครั้งแรกของเรา ได้แวะแค่วันสองวัน ไม่ประทับใจเท่าไร แต่เราจะหาโอกาสกลับไปทำความรู้จักกับฮ่องกงจริงๆ ให้มากกว่านี้ให้ได้ แล้วจะกลับมาเขียนใหม่ ว่าไปรู้จักเผินๆ กับรู้จักลึกๆ มันต่างกันยังไง
